روایتی از غفلت چندماهه شهرداری؛ خلازیر میدان مسابقه ساخت‌وساز غیرمجاز شده

در آفتاب داغ این روزهای تهران، شهرک احمدیه شبیه بیابانی است که در آن اسکلت‌های بدقواره‌ای بی حساب و کتاب بالا رفته‌اند. در محدود منطقه ۲۰ تهران، کنار اتوبان شهید کاظمی، جایی که حتی خیابان‌بندی‌ها بی‌اصول کنار هم ردیف شده و این روزها تا چشم کار می‌کند ساختمان نیمه‌کاره و آوار در آن وجود دارد. اما از دیروز خیابان‌ها و کوچه‌ها که اکثرا خاکی است پر شده از ماموران شهرداری و نیروی انتظامی. ماموران شهرداری مسئول تخریب ساختمان‌های غیرمجاز هستند و نیروهای انتظامی اوضاع را تحت کنترل گرفتند.

در انتهای یکی از کوچه‌ها که نسیم نام دارد جلوتر از یکی از همین اسکلت‌های غیرمجاز بسته شده است. بعد از فاجعه دیروز گویا شهرداری تازه متوجه شده که باید استانداردهایی را هم برای تخریب این دست ساختمان‌ها در نظر بگیرد و مردم و دست ‌اندرکاران نباید در اطراف آن مشغول فیلم‌برداری و تماشا باشند.

تاکنون از تخریب غیراصولی دیروز ۴ کشته و بیش از ۱۰ مجروح به جا مانده و دو نفر هم زنده از زیرآوار بیرون آورده شدند. جایی که شهرداری تهران پس از چند ماه گویی تازه آن را کشف کرده و انگار پیش از این مسائل مهم‌تری از نظارت بر ساخت‌وسازها در شهر داشته است.

تخریب‌های گسترده و قطار نیروهای یگان ویژه

آواربرداری همچنان ادامه دارد اما مسئولان در نقاط دیگر نیز مشغول تخریب هستند؛ جایی که یک پلاستیک آبی بزرگ مقابل آن کشیده شده است. از پشت پرده پلاستیکی آبی ناگهان قطاری از ماموران موتورسوار یگان ویژه بیرون می‌آیند. در بلوار اصلی هم تعداد زیادی ون پلیس و ماشین‌های شهرداری و نیروی انتظامی پارک هستند. مردم می‌گویند بعد از اتفاق دیروز تعدادشان بیشتر هم شده.

هر چند که از تخریب‌ دیروز فقط یک فیلم منتشر شد اما تخریب‌های بسیار دامنه‌دارتر بوده و همچنان ادامه خواهد داشت. آنقدر ساختمان نیمه‌کاری فلزی و مخروب در این منطقه وجود دارد که به راحتی نمی‌توان آدرس محل تخریب ساختمان دیروز که ۴ کشته تاکنون به جا گذاشته را پیدا کرد. وقتی از یکی از کارگران آدرس محل‌های تخریب شده را می‌پرسم می‌گوید: «کدام یکی؟ دیروز هر جا که دیدیم داشتند تخریب می‌کردند.»

اسکلت‌های شهرک احمدیه فقط شمایلی از ساختمان دارند و حتی با چشم غیرکارشناس هم کیفیت پایین تیرآهن‌های مشخص است. این اسکلت‌ها حداقل تا چهارطبقه و بعضا بیشتر هم بالا رفته‌اند. این منطقه نزدیک ضایعات آهن فروش‌های خلازیر است که در ادامه آن‌ها در زمین‌های بایر مغازه‌هایی هم ساخته شده است. بعضی از مردم می‌گویند تقصیر خودشان است که ساخت و ساز غیرمجاز انجام دادند. اما ساخت‌وسازها فقط مختص ساختمان نیست و مغازه‌های زیادی هم که در همان منطقه در ادامه مغازه‌های ضایعات آهن ساخته شدند خراب شده‌اند. از این مغازه‌ها هم آوارهایی همچنان به جا مانده است.

گویی شهرداری با همان دست فرمان تخریب مغازه‌ها سراغ ساختمان‌ها رفته و در نهایت فاجعه به بار آمده است. اهالی می‌گویند که همه تخریب‌ها با لودر انجام شده و انفجاری در کار نبوده و کسی از آن‌ها صدای انفجاری مرتبط با تخریب نشنیده است.

غفلت چند ماهه شهرداری از ساختمان‌ها

هر چند که اهالی هم می‌گویند این ساختمان‌ها غیرمجاز ساخته شده اما یک سوال مهم از شهرداری وجود دارد. اینکه چطور تاکنون نسبت به این تعداد از ساختمان‌های غیرمجاز و ساخت‌وسازهای غیراصولی غفلت شده است؟ هر یک از ساختمان‌ها حداقل چهار طبقه دارند و هر ساخت هر طبقه اسکلت بین ۱۰ تا ۱۵ روز زمان می‌برد. بنابراین ساخت این ساختمان‌ها حداقل ۵۰ روز پیش انجام شده که البته برخی از آن‌ها فقط اسکلت فلزی نیستند و به طرزناشیانه و غیراصولی آجرچینی هم شده‌اند.

شهرداری تهران در این دو ماه چطور واکنشی به این ساخت‌وسازها نشان نداده‌ که امروز ناگزیر شود با تخریب‌های پرهزینه سراغ آن‌ها برود؟ به نظر می‌رسد که نظارت شهرداری بر این منطقه حلقه مفقوده مدیریت شهری بوده که در دوره شهرداری علیرضا زاکانی مسبب مشکلات بسیاری شده است. اهالی منطقه می‌گویند این ساختمان‌ها در ماه‌های اخیر ساخته‌ شده‌اند و اگر چنین نبود امروز بیش به جای اسکلت فلزی ساختمان کاملی شده بودند.

بر اساس مشاهدات میدانی تخریب‌ها در شهرک احمدیه خلازیر ادامه دارد. با این همه مشخص نیست که دقیقا چه کسانی این ساخت‌وسازها را انجام دادند. اهالی منطقه که می‌گویند مردم دست به این کار زده‌اند اما تاکنون اعتراض یا درگیری میان مردم و نیروهای شهرداری درنگرفته است. حال باید دید که این روند چگونه قرار است کل منطقه شهرک احمدیه از ساختمان‌های غیرمجاز خالی کند و چطور جلوی تکرار ساخت این دست ساختمان‌ها را می‌گیرد. جایی که اهالی می‌گویند مشابه این دست ساختمان‌ها که امروز خانواده‌های در آن زندگی می‌کنند کم نیست.