«شین» با داستانی راز آلود آغار می‌شود

میلاد کزازی مدیر صحنه و لباس فیلم «شین» و نویسنده گفت: فیلم «شین» داستان ظلمی است که در گذشته دور اتفاق افتاده و سال‌ها تلاش شده تا مسکوت بماند. فارغ از اینکه سال‌ها بعد، همانند بغضی فروخورده که بالاخره سکوتش را شکسته، مظلومانه فریاد دادخواهی برآورده است. آن هم با زبان بی زبانی.

وی افزود: داستان به شکل معماگونه و رازآلودی آغاز شده و با گره‌های بسیاری پیش می‌رود. به نوعی جان مایه‌ی اصلی فیلم، یافتن روزنه‌ای برای تابش دوباره  نور به دل تاریکی ست. تاریکی خودساخته‌ای که درگذشته و توسط همین افراد شکل گرفته است. این داستان واقعی است.

چالش‌های متفاوت برای طراحی صحنه و لباس فیلم شین

نویسنده سریال خداداد درباره طراحی صحنه و لباس این فیلم توضیح داد:باتوجه به اینکه از همان ابتدای شکل گیری فیلمنامه، در کنار نویسنده و در واقع تیم نویسندگان بودم، طراحی صحنه‌ها و لباس‌ها تا حدی برایم ملموس‌تر از سایر پروژه‌ها بود. البته این به این معنا نبود که در زمان تولید با چالش ویژه‌ای روبرو نشدم.

وی ادامه داد: علاوه بر چالش یافتن لوکیشن اصلی که لازم بود بکر و دست نخورده باشد، باید اصلاحات اساسی در جهت تطابق محیط با روایت فیلمنامه بوجود می‌آمد. یکی از مهمترین تغییرات، ساخت پلکان مهمی بود که به جای داخل، در بیرون ساختمان وجود داشت برای حل این مشکل، یک پلکان سیار ساختیم تا از داخل ساختمان به طبقه‌ی بالا راهی ترسناک بوجود بیاید.

کزازی اظهار کرد: چالش دیگر روایت داستان در دو زمان بود. فضای فعلی که متروکه و خالی از سکنه بود و فضای گذشته‌ داستان که از دل یک زندگی عادی می‌گذشت جایی که برای حل معمای داستان باید به آن سفر کرد.

هنر و تخصص طراحی صحنه و لباس به کارگردان کمک می‌کنند

کزازی درخصوص تاثیر گذاری طراحی صحنه و لباس در سینما عنوان کرد: یکی از مهمترین امتیازات یک اثر تصویری نسبت به سایر تولیدات مثل رادیو، همین خلق و به تصویر کشیدن صحنه و لباس است که به تنهایی بخشی از بار قصه گویی را به دوش می‌کشند.   هنر و تخصص طراحی صحنه و لباس به کارگردان کمک می‌کنند تا بخشی از چیزی که در ذهن دارد را بدون وام گرفتن ازدیالوگ و بازی بازیگرانش به بیننده منتقل کند.

وی افزود: در واقع صحنه پیش از هر دیالوگی با بیننده حرف میزند و جهان قصه را روایت می‌کند. از فضاسازی یک صحنه‌ی خاکسپاری گرفته تا یک اکسسوری کوچک اما مهم مثل همین عروسکی که در فیلم «شین» ساختیم. از سوی دیگر فرم، بافت، تعلق به دوره‌ی زمانی خاص، برش‌ها و رنگ بندی لباس ها، نوع نگاه و ماهیت روانی و درونیات شخصیت‌ها را برایمان بازگو می‌کنند.البته طراحی صحنه و لباسی که برای یک اثرسینمایی شکل می‌گیرد، معمولا پیچیده‌تر از طراحی برای یک پروژه‌ی تلویزیونی ست.

کزاری ادامه داد: چون از پیشتر می‌دانیم که قرار است تمام جزییات را روی پرده‌ی نمایش وسیعی ببینیم و چیزی از تیررس نگاه بیننده پنهان نمی‌ماند. از طرفی فارغ از هماهنگی صحنه و لباس با متن و محتوای فیلمنامه، گاهی برخی از لباس‌ها یا حتی اکسسوری ها، آنقدر نزد بینندگان محبوب می‌شوند که به کالایی ارزنده در محیط بیرون از فیلم بدل می‌شوند. برای مثال آن گردنبند مرغ آمین در سریال شهرزاد یا عروسک‌های دوست داشتنی کلاه قرمزی و پسرخاله البته این مسئله هنوز در سینمای ما خوب جا نیفتاده است.

حمایت‌های همه جانبه و دلسوزانه شهاب حسینی  را نادیده نگیریم

این نویسنده می‌گوید: اولین بار در فیلم سینمایی غیر منتظره سال ۱۳۸۵ افتخار همکاری با شهاب حسینی  را داشتم. پس از آن در مجموعه کلاه قرمزی و … و در آخر، همین فیلم «شین» در خدمت ایشان بودم.   شهاب حسینی جدا از اینکه سوپراستار  واقعی سینمای ماست، انسان شریف، متواضع و بی نظیری است.منصفانه نیست اگر حمایت‌های همه جانبه و دلسوزانه‌ی ایشان را که از کارگردان‌های جدید است نادیده بگیریم. نیاز به تعریف بیشتری نیست، هر کس با ایشان همکاری داشته با مرام، روحیات و هنر ایشان آشناست.

فیلم «شین» فیلمی به نویسندگی و کارگردانی میثم کزازی و تهیه‌کنندگی شهاب حسینی است و در ژانر ترسناک قرار دارد.

از بازیگران این فیلم‌ می‌توان به جمشید هاشم‌پور، شهاب حسینی، محمود پاک‌نیت، علی شادمان، غزاله نظر، آتش تقی‌پور، حسین عابدینی، محمود بصیری، هوشنگ توکلی، سیامک اطلسی و فخرالدین صدیق‌شریف اشاره کرد.

در خلاصه داستان شین آمده است: اثر ظلم در جهان باقی می‌ماند و همیشه فرصت کافی برای جبران در اختیار نداریم… این را نوشین در پی کشف راز خانوادگی‌شان با تمام وجود درمی‌یابد.