عکاسی که در روز عکاس دفن شد

بابک برزویه که از دی ۱۴۰۰ به دلیل عارضه مغزی در کما به سر می‌برد و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بود، سه‌شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ درگذشت. مراسم تشییع پیکر زنده یاد بابک برزویه عکاس فقید سینما، تئاتر و تلویزیون دیروز جمعه ۲۸ مرداد ۱۴۰۱ با حضور جمعی از هنرمندان در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

بابک برزویه متولد ۲۳ شهریور ۱۳۴۸ عکاس سینما و مطبوعات و بازیگر بود که در تاریخ  ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ دارفانی را وداع گفت.

او سابقه همکاری با کارگردان‌هایی همچون رسول ملاقلی‌پور، مسعود کیمیایی و مهران مدیری را داشت. برزویه سال ۱۳۷۵ برنده دیپلم و سیمرغ بلورین بهترین عکاس فیلم برای عکاسی فیلم سفر به چزابه (ساخته رسول ملاقلی‌پور) شد. 

مرحوم برزویه با عکاسی بیش از ۱۰ مجموعه تلویزیونی، ۳۵ فیلم سینمایی بلند و کوتاه و بیش از ۲۰۰ تئاتر داخلی یکی از فعالترین عکاسان هنری ایران بود. همچنین همکاری با خبرگزاری‌هایی همچون فارس، ایسنا، آنا و مهر جز کارنامه خبری وی می‌باشد.

آیین بدرقه پیکر زنده‌یاد بابک برزویه عکاس سینما و مطبوعات صبح جمعه ۲۸ مرداد مقابل خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

کامران ملکی مشاور رئیس سازمان سینمایی گفت: دیروز روز جهانی عکاسی بود و ما امروز با بابک برزویه که عاشق عکاسی سینما و هنر بود، وداع می‌کنیم. او دوست صادق، یار بامعرفت و انسانی شریف و نجیب بود و حق بزرگی بر گردن هنرمندان و چهره‌های فرهنگی کشور داشت. با قاب‌هایی که می‌گرفت هنرمندان را ثبت و ضبط می‌کرد و به واسطه عکس‌های او بسیاری از هنرمندان جاودانه شدند. مدیران فرهنگی و همکاران زیادی در جمع ما حضور دارند. بابک حضور گسترده‌ای در نهاد‌ها و مراکز گوناگون داشت. امروز هنرمندان زیادی به قطعه هنرمندان می‌آیند تا از او بابت قاب‌هایی که ثبت کرد، تشکر کنند. او دوستان خوبی داشت، چون خودش خوب بود.

در ادامه سیف‌اله صمدیان عکاس و فیلمبردار باسابقه سینما روی سن آمد و گفت: این هولناک‌ترین جایگاه برای من است که در این مراسم درباره بابک صحبت کنم. او برای من «بابک خرم‌کار» بود. در زمانه‌ای که نسل او به جایگاه اصلی خود نرسیده‌اند و به خاطر سیاست‌زدگی‌های مفرط انگیز‌ه‌ای هم نداشتند او همه این محدودیت‌ها را کنار زد و فکر نمی‌کنم کسی از دوستان او وقتی می‌دیدش او را بیکار دیده باشد. بابک غر زدن‌ها و تنبلی‌ها را کنار زد. در دهه ۷۰ قرار بود عکس فیلم «سفر به چزابه» را پشت جلد مجله‌ای کار کنیم که او به دفتر ما آمد و عکس‌هایی را که برگزیده جشنواره شده بود به ما داد و دوستی ما تا امروز ادامه یافت. پدر بزرگوار او از استثنایی‌ترین تجربه‌های پدرانه را در روز‌های بیماری بابک گذراند و ارتباط ما با بابک در این ایام به واسطه امیر عابدی بود و به ما گزارش‌هایی از وضعیت او می‌داد. اگر عرصه‌های کاری بابک را مرور کنیم از فردا جور دیگری به جامعه نگاه خواهیم کرد.

خداحافظ رفیق

مهدی آشنا رییس انجمن عکاسان خانه تئاتر نیز در ادامه گفت: سلام بابک جان. هر بار که ملاقاتی داشتیم فقط یک تصویر ثابت از تو به من سلام می‌کرد؛ چشمانی مصمم و آبی و صدایی پر از انرژی. اینکه چقدر کارت را دوست داشتی و داشتند بماند برای بعد و تو همیشه از کار و پروژه‌های ناتمام صحبت می‌کردی و با صدای تکه تکه ما را نگران می‌کردی و وقتی صدایت ملایم می‌شد خیالمان راحت می‌شد. باید بگویم جایت همیشه بین ما خالی است و دلتنگ خنده‌هایت خواهیم شد. اما آنقدر غمگینم از نداشتنت که حوصله ام نیست تا بیشتر برایت بنویسم، می‌نویسم، اما تا فراموش نکنم که از امروز جای خالی تو مصیبت دردناکی برای ماست. خداحافظ رفیق.

در ادامه واکنش کاربران فضای مجازی به درگذشت عکاس با سابقه کشور را می بینید: